بسوز ای دل

بسوز ای دل ، بزن شراره

که شعله خیزد ز سنگ خاره

بریز ای اشک به رخ هماره

که تازه گشته غمم دوباره

خزان فتاده به لاله زارم

نه غنچه دارم نه لاله دارم

نه میتوان آه به دل برآرم

نه تاب هجران نه تاب چاره

خداحافظ فاطمه جان