مرو مادر

مرو مادر ، مرو مادر

تو ای مادر آخر کجا میروی

غریب است بابا چرا میروی

مگر دوش زینب عصایت نبود

چرا مادرم بی عصا میروی

————

چرا خفته بر دست ها میروی