حسین وای

حسین وای

من باغبان باغ آتش گرفته هستم

رفته تمام هستم در این سفر ز دستم

ای یادگار مادر ، ای بهترین برادر

—————–

الفت گرفته چشمش با اشک دانه دانه

دارد ز یوسف خود یک پیرهن نشانه

—————-