منو بار گناهم و سختی ره
به امید نسیم شفای توام
به امید توام که نشسته دلم
چو گدا به رهت که گدای توام
که به غیر تو کس نرسیده به داد دلم
تو خدای منی ، من از آنچه بدم خجلم
———————-